در هفته‌های پیش، تحریم صد در صدی " ۲۲ بهمن "، و عدم توانایی رژیم در سرکوب مختصر تظاهرات بختیاری نشان داد که رژیم دیگر یار و یاوری ندارد. وحشت سقوط باعث بحران بورسی‌ شدیدی شد. رژیم شروع به بحران سازی کرد برای گرفتن تضمین‌های امنیتی برای فرار از ایران که دیگر در آن توان ماندن ندارند.

ولی‌ بعد از آن، در جریان فعلی بازگشت به یک موقعیت جنگ سرد در اثر برخورد آمریکا و روسیه، آمریکا می‌بایست موقعییت خود را در همه زمینه تثبیت میکرد : مذکرات را با قبول نسبی‌ مواضع رژیم در مورد سوریه ادامه داد. روسیه با ارسال وزیر خارجه بلاروس به دنبال جلب حمایت جمهوری اسلامی در آمد. هر دو جناح رژیم را میخواستند. روحانی می‌توانست با بازی کردن با این دو کشور موقعییت رژیم را تثبیت کند، ولی‌ لاریجانی و سران سپاه بر نتابیدند که روحانی (نماینده روحانیت) به این پیروزی دست یابد چون دیگر نمیتوانستند سهمی از خوان نعمت ایران بخواهند ! سپاه از راه هفته نامه "رمز عبور" به جان روحانی افتاد، لاریجانی‌ها با حمله به ضعف ظریف، دولت مسول رژیم را زیر سوال بردند تا اورا مجبور کننند سهم بهتری به آنها بدهد !... همکاران اقتصادی رژیم فهمیدند، که این نظام آینده ندارد : بورس به صورت نجومی سقوط کرد !

در هفته پیش، رژیم در ۳ مورد تحریم شد : عدم حضور خودیها سر قبر خمینی برای ۱۲ فروردین، عدم حضور خودیها در سوگواری برات فاطمه زهرا، و حضور چشمگیر مردمی برای ۱۳ بدر در همان زمان عزاداری رسمی‌. نظام با حمله به ۲ کشتی آمریکایی‌ و انتخاب ابوطالبی (گروگان گیر) به سمت سفیر سازمان ملل، به دنبال بحران آفرینی برای گرفتن امتیاز از آمریکا رفت، ولی‌ این ابر قدرت، از این بحران فراری بود. اروپا در زیر مدیریت انگلیسی آشتون بحث حقوق بشر را مطرح کرد تا آمریکا را وارد جنگ کامل با نظام بکند و برنامه سرنگونی نظام را فراهم کند.

آمریکا غافلگیر شده از این صحبت استقبالی نکرد، گروگانگیری جیش العدل فیصله داد و صحبت از فروش قطعات بوئینگ کرد برای ایجاد امکان بده‌بستان ! وحشت خودیهای پولدار از بده بستان بلاگرفت و بورس دوباره سقوط کرد. ولی‌ عدم شادی نظام از این خبر‌ها ؛ خودیهای پولدار را متقاعد کرد که رژیم کوتاه نمی‌آید، بورس کمی‌ آرام گرفت.

در این هفته، مذاکرات دیگری در راه بود و روز دوم مذاکرات مصادف بود با روز انرژی اتمی‌، روز سخنان تهدید آمیز از سوی نظام. آمریکا کمی‌ آرام شد از ترس این گونه حرف‌های غیر سازنده. خودی‌های پولدار هم در انتظار روش جدیدی بودند برای مقابله ولی‌ بدون ایجاد بحران. داستان یک هفته پر از انتظارات سوخته که منجر به بحران داخلی‌ دیگری شد.