در هفته گذشته (۹ تا ۱۶ مهر ماه)، در اثر تحریم "هفته قدردانی از نیروهای انتظامی" از سوی پاسداران، توانایی‌ رژیم به ماندن از سوی خودی‌ها زیر سوال رفت : آقازاده‌های وحشتزده به دنبال خرید دلار و طلا بودند. برای آرام کردن اوضاع و این گروه متزلزل، رژیم اول پخش دلار را کاهش داد تا بازار آرز را به خوابند و تشنج داخلی‌ را عملا نامرئی کند، سپس، با استفاده از سناریوی "اختلاس" چندی از "ثروتمندان خودی" را بازداشت کرد تا هشداری برای بقیه باشد و در نهایت هر روز خبر از چند اعدام میداد تا به این گروه وحشتزده بقبولاند که توانایی‌ ماندن و حفظ منافع انهارا دارد. ولی‌ تنها وسیله اطمینان دادن به این گروه متزلزل، پیاده کردن نیرو در خیابان هست، آنچه رژیم از آن عاجز است. در نتیجه، آن ۳ برنامه آثری بر وحشت آقازاده‌ها نداشت، تنها، در اثر عدم امکان خرید دللر، آنها شروع به خرید طلا کردند. در جواب رژیم اعدامها را در اصفهان که رکورد دار خرید طلا شده بود متمرکز کرد. پس از این تصمیم، خودی‌های هنوز وفادار هم از همکاری با رژیم در آخرین برنامه تبلیغاتی‌اش سر باز زدند. رژیم خود راا تنها تر از همیشه دید.

در این هفته (۱۶ تا ۲۳ مهر ماه)، رژیم میبایست رابطه خود را با این گروه ترمیم میکرد و در عین حال از بروز بحران علنی دیگری داخلی‌ میکرد. سختی کار در این بود که "هفته (مشکل‌آفرین) قدر دانی‌ از نیروهای انتزاعمی‌" تمام نشده بود و در ضمن میبایست سالروز تولد "امام رضا" را برگزار میکرد. در اثر تحریم اخیر ماه رمضان، در انتظار شکست دیگری بود.

به این دلیل در این هفته (۱۶ تا ۲۳ مهر ماه)، از یک سوی پخش طلا را هم کم کرد تا بازار طلا را هم به خواباند و آخرین شاخص تشنج داخلی‌ را هم نامرئی کند و در ضمن، رژیم تصمیم به تعامل گرفت : اعدامها را کم کرد، نیمی از بازدشتی‌های سناریوی "اختلاس" را آزاد کرد، سر و صدای سناریوی "اختلاس" را خواباند، تکیه بیشتری بر قدرت پلیسی خود گذاشت، ولی‌ این تصمیمات سازش‌کارانه که خود دلیل ضعف رژیم بود اثری روی بحران داخلی‌ نداشت... رژیم مجبور به تغییر برنامه‌های خود شد و چند اشتباه بزرگ مرتکب شد...