در هفته‌های پیش اعضای مردمی سپاه و بسیج در مراسم رسمی‌ سیاسی چون ۱۳ آبان یا مراسم مذهبی‌ چون عاشورا در کنار نظام نبودند و بر همه سران و یاران آنها ثابت شد که امنیت آنها در ایران تضمینی ندارد. آمریکا که پدر خوانده نظام اسلامی است به دنبال کم کردن فشار تحریم‌ها افتاد. ولی‌ از آنجا که تنها سران رژیم راه نجات را فرار از ایران می‌دانند ولی‌ این راه توام با خطر بازداشت به دلیل کارنامه سیاه آنان است، این جماعت شروع به ایجاد بحران کردند تا با به خطر انداختن نظام اسلامی مورد علاقه آمریکا این کشور را مجبور به دادن تضمین‌های امنیتی به آنها کنند.

ولی‌ آمریکا نمی‌تواند همچین تضمینی به آنها دهد چون شانس بازگشت به صحنه ایران از از دست خواهد داد.

در دو هفته پیش، در نهایت، آمریکا با مطرح کردن "وتو اوباما" به تحریم‌های جدید به بازی بحران پایان داد. در ضمن، با مطرح کردن "افتضاح مالی" در ترکیه، به دور زدن تحریم از راه ترکیه (با اجازه غیر رسمی‌ خود) پایان داد. راه رسیدن طلا، پول، بنزین و مرغ را مسدود کرد و رژیم را در موقعییت بحران داخلی‌ "در فاصله ۳۰ روزه" گذاشت.

پس از آن، در هفته پیش، تحریم ۹ دی‌، تحریم رحلت حضرت محمد، تحریم شهادت امام حسن و امام رضا... جماعت داخلی در وحشت فرو برد : آخوند‌زاده‌های کاسب به تلاش برای فروش مال شدند، سران سیاسی مجبور به تنبیه آنها به‌وسیله بازداشت زنجانی کاسب کار و در ضمن، مجبور به سازش و همکاری با یکدیگر برای جلوگیری از فروپاشی نظام به دست این آخوند‌زاده‌های کسبکار، و در نهایت برای موفقیت بیشتری در ایجاد بحران برای گرفتن سریعتر امتیازات امنیتی و خروج بی‌ دردسر از ایران پر بلا برای خود شدند...

در این هفته، رژیم می‌بایست راهی‌ برای آرام کردن داخلی‌ها و ایجاد بحران با خارجی‌ها پیدا میکرد. در ضمن، باید راهی‌ هم برای پنهان کردن تحریم سالروز "قیام خونین قم در ۱۳۵۶" پیدا میکرد. ۳ برنامه سخت در مقابل داشت... برف و سرما به مشکلات افزود و رژیم در تلاطم بیشتری قرار داد.